ကမၻာၾကီးမွာ လာျပီး လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ေတာ႔ .. မိရယ္..ဘရယ္.. သားရယ္ သမီးရယ္ ဆိုတာလည္း “ကိုင္းက်ြန္းမီွ က်ြန္းကိုင္းမွီ ဆိုသလို “ တစ္ဦးကို တစ္ဦးမွီတင္းျပီးေတာ႔ ကမၻာ႔ေလာကၾကီးကို အလွဆင္ၾကပါတယ္။ မိဘေတြက သားသမီး အေပၚမွာ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးသလို မိဘေတြၾကီးရင္႔လာတဲ႔ အခါမွာလည္း သားသမီးေတြဆီက မိဘေတြဟာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ငါးပါးထားေၾကာင္းကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ႔တာကို ဓမၼဒါန တရားအလွဴျဖစ္ေအာင္ ေရးသားတင္ျပလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီ ၅ ပါးကုိ ၂ ပုိင္းခြဲျပီးေတာ႔ ပထမ ၄ ပါးက ယခုျဖစ္ေနတဲ့ ဘ၀ ယခုျဖစ္ေနတဲ့ေလာကမွာ သားသမီးမ်ားက မိဘအေပၚကုိ တုံ ့ျပန္မဲ့ေက်းဇူးကုိ ေမွ်ာ္တာ။ ေနာက္ က်န္တဲ့ တစ္ပါးက ဘ၀တစ္ပါးေျပာင္းသြားတဲ့အခါ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ သားသမီးမ်ားက မိဘအေပၚကုိ တုံ ့ျပန္မဲ့ေက်းဇူးကုိ ေမွ်ာ္တာ။
တစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ခ်စ္ျခင္းနဲ့ ေႏွာင္ဖြဲ႔့ ေနတာကုိ ဦးဇင္းတုိ ့ပါဠိေတာ္မွာ ေပမ သုိ ့မဟုတ္ ပိယ လုိ ့ေခၚတယ္။ အရပ္ကေတာ့ ဒါကုိ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာလုိ ့ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမတၱာ နဲ ့ေပမ က ကြာတယ္။ နည္းနည္းကြာတယ္။ ေမတၱာ ဆုိတာ ကုိယ့္အတြက္ လံုးလံုးမၾကည့္တာ မေမွ်ာ္လင့္တာ။ သူတစ္ပါးရဲ ့အက်ိဳးကုိ ၾကည့္တာ။ အဲဒါကုိ ေမတၱာ လုိ ့ေခၚတယ္။ ေပမ ဆုိတာကၾကေတာ့ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့လူရဲ႔ အက်ိဳးကုိၾကည့္တာလည္းပါတယ္။ ကုိယ့္အတြက္ေမွ်ာ္လင့္တာလည္းပါတယ္။ အဲဒါကုိ ေပမ လုိ ့ေခၚတယ္။
ပထမ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
မိဘေတြဟာ သားသမီးေတြကုိ လူလားေျမာက္တဲ့အထိ ေကြ်းေမြးျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္လာတဲ့အတြက္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ သူတုိ ့ကုိလည္း သားသမီးေတြက ေကြ်းေမြးျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္မယ္လုိ ့ဆုိတဲ့အသိနဲ ့ေမွ်ာ္လင့္တာ။ ေမြးကတည္းက လူလားေျမာက္တဲ့အထိ ေကြ်းေမြးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့တဲ့ တယ္ဆုိတာ ေမတၱာလုိ ့ေျပာေပမဲ့ ခုနေျပာသလုိ သားသမီးေတြအတြက္လည္း ၾကည့္တယ္။ ကုိယ့္အတြက္လည္း ၾကည့္တယ္။ သားသမီးေတြ တံု ့ျပန္လာမဲ့အက်ိဳးကုိလည္းေမွ်ာ္တဲ့အတြက္ ေပမ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိဘ နဲ ့သားသမီး အခ်စ္သည္ ေမတၱာနဲ ့ေပမ ေရာေနတာ။ ပထမ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ကုိယ့္သားသမီးေတြ ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္ရပ္ႏုိင္ျပီး ကုိယ့္၀မ္းကုိယ္ေၾကာင္းႏုိင္တဲ့အခါ အဲဒီအခ်ိန္ တုိ ့ကလည္း ကုိယ့္၀မ္းကုိယ္မေၾကာင္းနိဳင္တဲ့အခ်ိန္ သားသမီးေတြ တုံ ့ျပန္မဲ့အက်ိဳးကုိ ေမွ်ာ္လင့္တာ။ ဒါပထမ တစ္ခ်က္လုိ ့မွတ္။
ဒုတိယေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
မိဘေတြဟာ သားသမီးေတြကုိ လူလားေျမာက္တဲ့အထိ ေနာက္ ဒီကမာၻေပၚမွာ ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္မရပ္ႏုိင္ခင္ကတည္းက ရပ္ႏုိင္တဲ့အထိ၊ ရပ္နုိင္ျပီးေသာ္လည္း ဆက္ျပီးကုိ သားသမီးအလုပ္ေတြလုပ္ေပးေနရတုန္းပဲ။ မိဘေတြဟာ သားသမီးေတြအလုပ္ကုိ အျမဲတမ္း အခ်ိန္တုိင္းကုိ လုပ္ေပးေနရတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဒီမိဘေတြက ဘယ္ကုိမွ မသြားနိင္မလာႏုိင္ အိပ္ယာထဲလဲေနတဲ့အခ်ိန္ထိေတာင္မွ ကိုယ္ ေနထုိင္မေကာင္းလုိ ့ေျခနဲ ့လက္နဲ ့မလုပ္ေပးရတာေတာင္မွ အနည္းဆံုး ႏႈတ္နဲ ့သားသမီးေတြ အလုပ္လုပ္ေပးေနရတယ္။ အဲဒါ ေမတၱာနဲ ့ေပမ ႏွစ္ခုေရာ ျပီးေတာ့လုပ္ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ မိဘေတြက သားသမီးေတြကုိ ဒီကမာၻေပၚမွာ ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္ရပ္ႏုိင္ျပီး သူတုိ ့အလုပ္ေတြ လုပ္ႏုိင္တဲ့အခ်ိန္ ၊ အဲဒီအခါ တုိ ့ေတြကလည္း တုိ ့ေတြအလုပ္ကုိ မလုပ္ႏုိင္တဲ့အခ်ိန္ သားသမီးေတြက ငါတုိ ့အလုပ္ကုိ လုပ္ေပးမယ္လုိ ့ဆုိျပီး ေမွ်ာ္လင့္တယ္တဲ့။ ဒါ ဒုတိယေမွ်ာ္လင့္ခ်က္။
အဲဒီ မိဘ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျပည့္စံုရင္ ဒီသား ဒီသမီးဟာ သားေကာင္းသမီးေကာင္းပဲ။ မိဘက ဒီလုိေမွ်ာ္လင့္ျပီး ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာကုိ သိျပီး ကုိယ္က မိဘကုိ ျပန္လည္ အလုပ္အေကြ်းျပဳ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရင္ ထုိသားသမီးသည္ တစ္ကယ့္ သားေကာင္းသမီးေကာင္းပဲ။ မိဘေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ၾကီးၾကီးနဲ ့သားသမီးေတြအေပၚ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ထုိသားသမီးက မိဘအေပၚ ျပန္လည္မေဆာင္ရြက္ မျပဳစုခဲ့ရင္ ထုိသားသမီးသည္ သားေကာင္းသမီးေကာင္း မပီဘူး။
တတိယေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
ကုိယ့္ ရဲ ့အဖုိးအဖြား ဘုိးေဘး ဘီဘင္ အစဥ္အဆက္ ကုိျပန္ၾကည့္လုိက္။ တုိ ့အမ်ိဳးအႏြယ္ရဲ ့ဓေလ့ထံုးစံဟာ ဘယ္လုိရွိလဲ ? ရတနာ သံုးပါးရဲ ့၀တ္တရားေတြကုိ အျမဲတမ္းေဆာင္ရြက္လာခဲ့တဲ့ ဒုိ ့အမ်ိဳးအႏြယ္။ တုိ ့အဖုိးအဖြား အမ်ိဳးအႏြယ္ရဲ ့ဓေလ့ထံုးစံဟာ သူေတာ္ေကာင္းစရုိက္ ကုိ အားမာန္ၾကိဳးပမ္း နဲ ့ေဆာင္ရြက္လာခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးအႏြယ္။ သူယုတ္မာတုိ ့ရဲ ့အက်င့္စရုိက္ ကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ျပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္လာခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးအႏြယ္။ သူေတာ္ေကာင္းအမ်ိဳးအႏြယ္ ဘုရားရဲ ့သားေတာ္သမီးေတာ္မ်ားျဖစ္ျခင္းဆုိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တုိ ့သား တုိ ့သမီးတုိ ့သည္ တုိ ့ေတြမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ တုိ ့အဖုိးအဖြားေတြ လုပ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ဓေလ့ထံုးစံအတုိင္း တုိ ့သား တုိ ့သမီးေတြကလည္း လုပ္ေဆာင္လိမ့္မယ္လုိ ့ မိဘေတြက သားအေပၚ သမီးအေပၚေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္။
ဆုိၾကပါစုိ ့။ မိဘႏွစ္ပါးဟာ ေက်ာင္းတုိက္တစ္ခုမွာ ေန ့စဥ္ေန ့စဥ္ ဆြမ္း၀တ္တည္တယ္။ သုိ ့မဟုတ္ တစ္လ တစ္ခါ ဆြမ္းဆက္ကပ္တယ္ ဆုိၾကပါစုိ ့။ သုိ ့မဟုတ္ ေစတီေတာ္ၾကီးတစ္ခု မွာ ၀တ္တစ္ခုအျမဲတမ္း ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ မိဘေတြျဖစ္တယ္ ဆုိၾကပါစုိ ့။ အဲလုိမိဘမ်ိဳးေတြ သားသမီးေလးေတြ ရွိလာတဲ့အခါမွာ သူတုိ ့သားသမီးေတြအေပၚကုိ အဲဒီ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလး ထားတယ္။ တုိ ့ေဆာင္ရြက္တဲ့ ဘုရား၀တ္ တရား၀တ္ သံဃာ၀တ္ ဆြမ္း၀တ္ ေက်ာင္း၀တ္ အဲဒီ၀တၱရားေတြကုိ တုိ ့ေတြမရွိတဲ့ေနာက္ တုိ ့သားေတြ တုိ ့သမီးေတြ ဟာ လုပ္မွ လုပ္ၾကပမလား။ လုပ္ၾကပါေစ ဆုိျပီးေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိတယ္တဲ့။ မိဘက ဘုရား၀တ္ တရား၀တ္ သံဃာ၀တ္ ေစတီ၀တ္ ဆြမ္း၀တ္ ေက်ာင္း၀တ္ ေတြနဲ ့ေန။ မိဘလည္းမရွိတဲ့အခါ သားသမီးလက္ထက္လည္းေရာက္ျပီဆုိေရာ္ အဲဒီ ၀တ္ေတြကုိ အကုန္ဖ်က္ျပစ္ျပီ ဆုိလုိ ့ရွိရင္ အဲဒီသားသမီးေတြသည္ သားေကာင္းသမီးေကာင္းမပီသေတာ့ဘူး။ တုိ ့ဘုိးဘြား ဘီဘင္ ရဲ ့သူေတာ္ေကာင္းစရုိက္ မိဘေတြရဲ ့ဓေလ့ကုိ မဖ်က္ဆီးဘူး ၊ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းမယ္ဆုိလုိ ့ရွိရင္ အဲဒီသားသမီးေတြ သားေကာင္းသမီးေကာင္းပီသတယ္တဲ့။ သား၀တ္ သမီး၀တ္္ ေက်တယ္လုိ ့ဆုိၾကရမယ္။ အဲဒါကုိ မိဘမ်ားက သားမ်ား သမီးမ်ားအေပၚမွာေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္တဲ့။
စတုထၱေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
မိဘရဲ ့အေမြကုိ ဆက္ခံတာဟာ ဒါ ၀တၱရား တစ္မ်ိဳးလုိျဖစ္ေနတယ္။
ေကြ်းေမြးမပ်က္
ေဆာင္ရြက္ စီမံ
ေမြခံထုိက္ေစ
လွဴမွ်ေ၀၍
ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္ ၀တ္ငါးသြယ္
က်င့္ဖြယ္သားတုိ ့ (သမီးတို႔) တာ။
သဂၤဇာ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးေရးခဲ့တာ။ အဲဒီမွာ ေမြခံထုိက္ေစ။ စကားလံုးမွာ ထုိက္ ဆုိတဲ့စကားလံုးပါလာတယ္။ အဲဒီ ထုိက္ ဆုိတဲ့စကားလံုးကုိ ပယ္လုိက္ရင္ အေမြခံ။ မိဘရဲ ့အေမြကုိယူရံုနဲ ့ဒါ အေမြခံသားသမီးမဟုတ္ဘူး။ ေမြခံထုိက္ ၊ မိဘရဲ ့အေမြကုိ ခံယူထုိက္တဲ့သားသမီးျဖစ္မွ မိဘရဲ ့အေမြကုိ ယူရမယ္။ မိဘရဲ ့အေမြကုိ ယူျပီး သုံးျဖဳန္းေနတာဟာ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဒီသားသမီးဟာ မိဘကုိ ျပစ္မွားေနတာပဲ။ ဘယ္လုိသားသမီး အေမြခံထုိက္လဲ ဆုိေတာ့ ခုန ေရွ့ကေျပာခဲ့တဲ့သံုးခ်က္။ မိဘကုိေကြ်းေမြးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရမယ္။ မိဘအလုပ္ေတြကုိ လုပ္ေပးရမယ္။ မိဘေတြရဲ ့အစဥ္မျပတ္လုပ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းစရုိက္ ဓေလ့ထံုးတမ္းအစဥ္အလာေတြ ကုိ သားသမီးေတြက မျပတ္ေအာင္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းရမယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြသာရွိမယ္ လုိက္နာခဲ့မယ္ဆုိရင္ ဒီသားဒီသမီးေတြဟာ မိဘရဲ ့ ပစၥည္းေတြ အေမြကုိ သံုးထုိက္တယ္တဲ့။ မက်င့္သံုးတဲ့ မလုိက္နာတဲ့ သားသမီးေတြ မိဘ ့ ပစၥည္း ကုိ မသံုးထုိက္ဘူး။ ခုနအေရွ့ကေျပာခဲ့တဲ့သံုးခ်က္ကုိလည္း မလုိက္နာ မိဘေက်းဇူးကုိ မတုံ ့ျပန္တဲ့သားသမီးေတြဆုိ သားဆုိးသမီးဆုိးလုိ ့ေျပာလုိ ့ရသလုိ မိဘ ပစၥည္း လည္း မသံုးထုိက္ဘူး။ အေမြခံမထုိက္ဘူး။
ပဥၥမေျမာက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္
မိဘေတြဟာ ကံကုန္လုိ ့ကုသိုလ္ ကုန္လုိ ့ဘ၀တစ္ပါးကူးေျပာင္းသြားခဲ့ေသာ္ ၊ အဲဒီကူးေျပာင္းသြားတဲ့ ဘ၀မွာ ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္လုပ္လုိ ့မရတဲ့ဘ၀ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ ( လုပ္လုိ ့ရတဲ့ဘ၀ေတြလည္းရွိပါတယ္ေနာ္။) ငါတုိ ့သားသမီးေတြသည္ ငါတုိ ့ရွာေဖြထားခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြကုိ လက္ခံျပီးေတာ့ ခံယူျပီးေတာ့ တုိ ့ေပးထားခဲ့တဲ့အေမြေတြကုိ ခံယူျပီးေတာ့ တုိ ့သားတုိ ့သမီးေတြဟာ သူတုိ ့အတြက္လည္း သံုးစား တုိ ့အတြက္လည္း ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳေပးျပီး ေနရစ္ၾကလိမ့္မယ္လုိ ့ ပဥၥမေျမာက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားၾကတယ္။
တုိ ့မိဘေတြ ရွာေဖြထားတဲ့ ပစၥည္း ေတြကုိ သံုးေနရင္ တုိ ့ျပဳသမွ် ကုသိုလ္အစုစုသည္ တုိ ့မိဘအတြက္ပဲျဖစ္ရမယ္။ အဲဒီအခ်က္သည္အေရးအၾကီးဆံုးအခ်က္။ သားသမီး ၀တၱရားသည္ အဲဒီတုိင္ေရာက္မွ ေက်တယ္။ ေရွ့က ၀တၱရား ၄ ပါး ဘယ္ေလာက္ပဲ ေက်ေက် ဒီ ပဥၥမ ေျမာက္ ၀တၱရားမေက်ရင္ ဒီသားသမီး သည္ သားသမီး၀တၱရား တစ္ကယ္မေက်ပါဘူး။ မိဘကုိ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာတုိင္ ေအာင္ ပုခံုးမွာထားျပီး ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လုပ္ေကြ်းရင္ေတာင္ ခုနက ပဥၥမ ေျမာက္ ၀တၱရားမေက်ရင္ သားသမီးသည္ သားသမီး၀တၱရား တစ္ကယ္မေက်ပါဘူးတဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ မိဘေက်းဇူးဆပ္လုိ ့မကုန္ႏုိင္ဘူး ဆုိတဲ့ စကားျဖစ္လာတာ။
ဒီေနရာကုိ ေသခ်ာစိစစ္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ မိဘအတြက္ ရည္စူးျပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ေပးတာ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ ပထမက မိဘသက္ရွိထင္ရွားရွိတုနး္မွာ မိဘအတြက္ကုိရည္စူးျပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ေပးတာရယ္ ၊ မိဘေတြ ကြယ္လြန္သြားျပီးမွ မိဘအတြက္ကုိရည္စူးျပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ေပးတာရယ္။ ႏွစ္မ်ိဳး။ အဲဒီမွာ မိဘသက္ရွိထင္ရွားရွိတုနး္မွာ မိဘအတြက္ကုိရည္စူးျပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ေပးတာသည္ အမြန္ျမတ္ဆံုး။ အေကာင္းဆံုးပဲတဲ့။ ဒီထက္ပုိေကာင္းတာရွိေသးတယ္။ သရဏဂံု သီလ မေဆာက္တည္ဘူးတဲ့ မိဘျဖစ္ရင္ သရဏဂံုသီလေဆာက္တည္ဘူးေအာင္ ၊ ကမၼာဌာန္း ၀ိပသနာ တရားမနာၾကားဘူးေသးတဲ့ မိဘျဖစ္ရင္ ကမၼာဌာန္း ၀ိပသနာ တရားနာၾကားဘူးေအာင္ ၊ သီလ သမာဓိ ပညာ သိကၡာသံုးပါး မက်င့္သံုးဘူးေသးတဲ့ မိဘျဖစ္ရင္ သီလ သမာဓိ ပညာ သိကၡာသံုးပါး က်င့္သံုးျဖစ္ေအာင္ ၊ ဒီ ေလာကမွာတင္ မိဘရဲ ့အက်ိဳးကုိ လုပ္ေပးတဲ့သားသမီးသည္ ပုိေရြ ့ပုိေရြ ့သားသမီး၀တၱရား ေက်ပါတယ္လို႔……ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ေသာတရားေဒသနာေတာ္ကို ဓမၼဒါန ျပဳတဲ႔ အေနနဲ႔ ဓမၼလရိပ္မွ တိုက္တြန္းဆႏၵျပဳပါတယ္။
အရွင္စႏၵိမာ(ဓမၼလရိပ္)
